خورشيد آنلاين

خازن همان طور که از نامش پیداست قطعه ای برای ذخیره سازی انرژی می باشد. واحد اندازه گیری خازن ها از بیشتر به کمتر به ترتیب عبارت است از : فاراد (یک میلیون برابر) میکرو فاراد (هزار برابر)نانو فاراد (هزار برابر) پیکوفاراد.در بین واحد های اندازه گیری واحد فاراد کمترین کاربرد را دارد و شاید کمتر خازنی را با واحد فاراد بتوان محاسبه کرد.

خازن ها بسته به میزان ذخیره سازی انرژی و نوع و شکل ظاهری به دو دسته تقسیم می شوند:

    الف - خازن های عدسی

   این خازن ها معمولا به شکل عدس ساخته می شوند و از این رو به آن ها خازن های عدسی اطلاق می شود.خازن های عدسی قطب مثبت و منفی ندارند.ظرفیت آن ها به صورت کد رمز بر روی بدنه شان چاپ می شود.که نحوه ی محاسبه ی آن تقریباً شبیه مقاومت هاست.

   مثلاً اگر بر روی بدنه ی خازنی نوشته شده باشد 472 ، منظور آن است که این خازن ظرفیت 4700 پیکوفاراد یا 4/7 نانو فاراد دارد.همان گونه که  ملاحظه می کنید دو عدد اول خوانده و به جای عدد سوم صفر قرار می دهیم.در این صورت ظرفیت خازن عدسی بر حسب پیکو فاراد به دست می آید که با تقسیم آن بر هزار ظرفیت خازن بر حسب نانو فاراد را می توان به دست آورد.در این گونه خازن ها معمولا ظرفیت بر حسب پیکو فاراد یا نانو فاراد محاسبه می شود.در جدول زیر چند مورد از پر مصرف ترین خازن های عدسی به همراه  کدرمز و ظرفیت آن ها بر حسب نانو فاراد و پیکو فاراد را می توانید مشاهده کنید.

    ب - خازن ها ی الکترولیت

    این خازن ها معمولاً به شکل استوانه ای ساخته می شوند  و علی رغم حجم کم دارای ظرفیت بالایی هستند. واحد اندازه گیری این خازن ها میکرو فاراد است که بر روی بدنه ی آن ها به شکل معمولی و بدون رمز نوشته شده است.

    بخش دیگری که در خازن ها ی الکترولیت وجود دارد ولتاژ است البته این بخش در مدارات الکترونیکی بخش چندان مهمی به حساب نمی آید ولی باید توجه داشت که از ولتاژ های بالا تر از مقداری که بر روی خازن نوشته شده است برای شارژ خازن استفاده نشود.

این نوع خازن ها دارای پایه های مثبت و منفی هستند که قطب منفی با نوار سفید رنگی بر روی خازن تعیین می شود. در خازن های نو و تازه خریداری شده معمولا پایه  ی منفی از پایه ی مثبت کوتاه تر است.هنگام نصب این خازن ها بر روی مدارات الکترونیکی باید به پایه های منفی و مثبت توجه کرد.